بازگشت
لات قاهره
نورالله وثوق نورالله وثوق

به نسل رستاخیز میدان قاهره

 

............

 

تازیانۀ آتش

 

.......

 

صف شور

 

چه تصویرِ قشنگِ جاودانه

 

شده قابِ حواسِ هرچه خانه

 

فرشته کرده جا وا درصف شور

 

شکسته هیبتِ دیوِ زمانه

 

.........

 

به خود آغشته

 

شما بویِ هوای یار دارید

 

شما با نوبهاران کاردارید

 

جهانی را به خود آغشته کردید

 

شما باهرچه دل دیدار دارید

 

...........

 

دستِ   خستگی

 کند   قط قط ازان وحِ صدا شان

که لرزان گشته قطعی نامه هاشان

نمی بینی که در     میدانِ   بازی

زدستِ   خستگی     لغزیده  پاشان

.........

 

قدنامه ها

 

چه میبارد ازین قدنامه ها شان

 

بلای تان به جان جامه هاشان

 

زبوی نامه ها پیدای پیداست

 

که خم گشته خرامِ خامه ها شان

 

..........

 

رخسارِ هوا

 

پریده رنگِ رخسارِ هواشان

 

شده پاشان حواسِ نابجا شان

 

تزلزل در تزلزل در تزلزل

 

بود پیوستۀ قطنامه شان

 

...........

 

میدانِ صلابت

 

به میدانِ صلابت روبیارید

 

برای جنگِ دل بازو بیارید

 

زسنگِ پوکِ شان آتش نخیزد

 

چرا خم برلبِ ابرو بیارید

 

...........

 

چشمِ نامبارک

 

که می ترسد زچشمِ نامبارک

 

فتاده برنگاهِ غیرتش لک

 

همی ریزد عرق ازروی هوشش

 

زچکچکهای تان پیوسته چکچک

 

.........

 

دهانِ یاوه ها

 

دهانِ یاوه هارابسته کردید

 

بلا راگیج وگنس وخسته کردید

 

به همدستی خونِ عشق واحساس

 

هوس را دسته دسته دسته کردید

 

........

 

ستنگ

 

به میدانی که در هرگوشه سنگ است

 

نگاهِ تان چه زیبا وقشنگ است

 

صدای پرخروشِ لحظه هاتان

 

زهرسویی که می خیزد ستنگ است

 

........

 

تازیانۀ آتش

 

سرودِ سرخِ  رود عاشقانه

 

زده برجانِ آتش تازیانه

 

کشد هی شعله های نفرت تان

 

زکاخِ ناجوانیها زبانه

 

......

 

گروهِ لا ابالی

 

زمیدان فکرِ خالی رابرانید

 

بلای احتمالی رابرانید

 

به سنگِ نفرتِ آیینه هاتان

 

گروهِ لا ابالی را برانید

 

.........

 

کلافه

 

مترسیدا زهیولای قیافه

 

غرورِ سربزیرش لافِ لافه

 

نگاهِ خسته اش می گوید ازدور

 

که سر در گم شده مثلِ کلافه

 

 

جمعه 15.11.1389

 

 

 

 

همصدابا:آزادیخواهان مصر

 

 

ازکوچه   های شایعه  باسر گذرکنید

 سررا به  همصدایی   فردا سپرکنید

گوشِِ نشاطِ وسوسه هارازبوی عشق

با زنگ    پافشاری   هرگوشه کرکنید

خطّی    به گرد  محور تحریربرکشید

وز  دایره   حروفِ  جفا را    بدرکنید

آن سان که بردماغ خطروارکرده اید

هرگز    مباد     لحظۀ    امااگرکنید

 آسودگی سراغ  حماسه نمی رود

خودرا   حواله    برسرتیغِ خطرکنید

دنیاحدیثِ عشقِ شمارا شنیده است

بر    دَوردَورِ    منظرِ   دلها  نظر کنید

سیمای لحظه های زمان سنگرشماست

صدها    جزیره را   همه  جا  پُرخبرکنید

صبحِ ظفربه سوی شماره کشیده است

ظلمت سرای    ولوله را     دربدرکنید

حی علی الفلاح     صلای صلاح  تان

درجنگِ   لات   قاهره    قهر  دگرکنید

فرعون را    به معرکۀ نیل     بسپرید

او   را    به قعرِ   قهر خدامستقرکنید

ویروس فتنه راکه  به یارانه های هوش  

سرمیزند    ز هیبتِ    خود بی اثرکنید

 دامانِ   مان   زشکّر باور  پُرِ پُراست

ازاین شکر   حواله کمی بیشترکنید  

هان ای ستاره های سرافرازروزگار

بر   آسمان دیدۀ     دلها  مقرکنید

جای شمادرایتِ آیینه های ماست

آیینه رابه دیدنِ   خود  مفتخرکنید

دویی بلای جان همآویی شماست

زنهار    از   ملالت   باور  حذرکنید

.........

 

 

پنج شنبه 14.11.1389


February 4th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان